Webinar Dr. Morten Høgh: Neuroscience-based pain management

Dr. Morten Høgh: Neuroscience-based pain management

Moderne fysiotherapie erkent steeds sterker dat pijn niet simpelweg het gevolg is van weefselschade, maar een complexe, context-afhankelijke ervaring die ontstaat uit neurobiologie, verwachtingen, leren, geheugen, sociale factoren en biologische homeostase. In dit webinar presenteert dr. Morten Høgh—gespecialiseerd sport- en musculoskeletaal fysiotherapeut—een diepgaand wetenschappelijk en klinisch toepasbaar kader voor pijnbehandeling gebaseerd op hedendaagse neurowetenschappen.

Aan de hand van het European Pain Federation Core Curriculum verduidelijkt hij waarom nociceptie een ideale maar geen voldoende prikkel is voor pijn, waarom pijnintensiteit fluctueert met context, en hoe mechanism-based reasoning fysiotherapeuten helpt om hyperalgesie, sensibilisatie en de rol van descending modulation te herkennen. Het webinar koppelt labinzichten (perifere & centrale sensitisatie, fenotypische neuronale veranderingen, allodynie) aan praktische klinische beoordeling.

Met duidelijke demonstraties—zoals hyperalgesie en allodynie bij huidletsel en de P4-test die “bekende pijn” oproept—laat dr. Høgh zien hoe clinici nociceptieve reacties kunnen interpreteren, onderscheid maken tussen inflammatoire en niet-inflammatoire mechanismen, en vermijden om te vervallen in structurele “toverdiagnoses” zoals “instabiliteit” of “derangement”. Ook placebo/nocebo-mechanismen en het belang van verwachtingen en therapeutische relatie komen uitgebreid aan bod.

Na afloop kunnen deelnemers een neurowetenschappelijk kader toepassen op acute, persisterende en complexe pijnpresentaties en deze inzichten integreren in communicatie, educatie en behandeling.

Leerdoelen

1. Het onderscheid tussen nociceptie en pijn kritisch analyseren, inclusief de rol van multisensorische input, verwachtingen, leren en context.
2. Mechanismen van perifere, centrale en descenderende sensitisatie beoordelen en deze vertalen naar klinische verschijnselen zoals hyperalgesie, allodynie en wijdverspreide pijn.
3. De beperkingen van structurele of nominale diagnoses evalueren en mechanism-based reasoning toepassen bij het onderscheiden van inflammatoire, nociceptieve en niet-nociceptieve processen.
4. Neuroscience-gebaseerde beoordelingsmethoden integreren (zoals het interpreteren van primaire vs. secundaire hyperalgesie) in klinische besluitvorming.
5. Patiëntgerichte educatie en interventies ontwerpen die gebruikmaken van wetenschappelijke inzichten over verwachtingen, therapeutische alliantie en descenderende pijnmodulatie.